هنرمندان خیابونی هر کدام در گوشه‌ای از خیابان به ارائه هنر خویش میپردازند. یکی آکاردئون میزند، گروهی آواز امریکای لاتین اجرا میکنند و مینوازند، دو پسر نوجوان با گیتار و اجرای بینظیرشان رهگذران را در گوشه‌ای دیگر مبهوت کرده اند و خلاصه هر یک به نوعی شور و نشاط به کوچه‌های زمستان زده و عابرین یخ زده میبخشند!
و اما...در کنار این هنرمندان، رقص کودکی بسیار خردسال که با شور و هیجان تمام هم نوا با موسیقی میچرخد و پا میکوبد توجه رهگذران را جلب میکند و لبخند بر لبانشان میاورد.
این صحنه در هر مغازه و یا رستورانی که موسیقی داشته باشد تکرار میشود و مردم با لبخند نظاره گر این کودک رقصان و هم سازیش با موسیقی میشوند.
این کوچولوی رقصان کسی نیست جز "شیر و شکر" که شنیدن کوچکترین آوائی تاب و توان از کفش میبرد و بی دریغ حرکات مزونش بدنش را به دست موسیقی می‌سپارد.دلم نیامد که چیزی راجبش ننویسم.
آرزومندم که تو و همهٔ کودکان هم آوا با ساز دنیا برقصید و بچرخید. آمین.
و اما...در کنار این هنرمندان، رقص کودکی بسیار خردسال که با شور و هیجان تمام هم نوا با موسیقی میچرخد و پا میکوبد توجه رهگذران را جلب میکند و لبخند بر لبانشان میاورد.
این صحنه در هر مغازه و یا رستورانی که موسیقی داشته باشد تکرار میشود و مردم با لبخند نظاره گر این کودک رقصان و هم سازیش با موسیقی میشوند.
این کوچولوی رقصان کسی نیست جز "شیر و شکر" که شنیدن کوچکترین آوائی تاب و توان از کفش میبرد و بی دریغ حرکات مزونش بدنش را به دست موسیقی می‌سپارد.دلم نیامد که چیزی راجبش ننویسم.
آرزومندم که تو و همهٔ کودکان هم آوا با ساز دنیا برقصید و بچرخید. آمین.
۵ نظر:
عزیزم.قربون اون رقصیدنت گل پسرم.خوش به حال آنها که نظاره گر رقص کوچک مردی هستند که مادرش او را شیر و شکر مینامد .
وای ی ی ی نازی پسرت هنرمنده ها از همین الان معلومه...الهههههههههههههی
چه آرزوی قشنگی...آمین
رقص کودکان را خیلی دوست دارم. تازه این را فهمیدم. وقتی می رویم تولد کودکی فیلم می گیرم و بارها فیلم ها را نگاه می کنم و لذت میبرم...
ای جانم ... چه دیدنیه این شیر و شکر رقصان!!! میگم از فرصت استفاده کرده یه پولی هم به جیب میزدی... مجانی که نمیشه این رقص دلنشین را تماشا کرد..
باز هم رفته ای دوست من و نمیگوئی کسی جائی منتظر یک خط نوشته ات هست.
ارسال یک نظر