۲۰۱۳ نازنین بیا که خوش میآیی گرچه با آمدنت یک سال از جوانیم میکاهی!
من آویخته از گیسوان بلند و سیاه این شب زمستانی در پیِ رخسار مهتابگونِ روزهای روشنِ توام!
پسر کوچکِ این خانه بعد از بدرقه پدر پیر نوئل، در انتظار بهاران و عموی مهربان نوروز است.
پس بیا و فصلهای روشنت را هم با خود بیاور!
من آویخته از گیسوان بلند و سیاه این شب زمستانی در پیِ رخسار مهتابگونِ روزهای روشنِ توام!
پسر کوچکِ این خانه بعد از بدرقه پدر پیر نوئل، در انتظار بهاران و عموی مهربان نوروز است.
پس بیا و فصلهای روشنت را هم با خود بیاور!