این بوی لعنتی تو که بعد از یک دهه و اندی ناگهانی و مرموز بر جانم
تنیده است، رایحهٔ برودت و دلمردگی فارغ از هر گونه مهر و دلدادگی است!
پی نوشت: دیروز که با پسرک در قسمت عطر فروشگاه پرسه میزدم، باران عطر زنانه و مردانه بود که دستان جستجوگرش بر ما میفشاند!
پی نوشت: دیروز که با پسرک در قسمت عطر فروشگاه پرسه میزدم، باران عطر زنانه و مردانه بود که دستان جستجوگرش بر ما میفشاند!
۱ نظر:
شهرزادم این توانایی بزرگی ست که بویی /هر چند لعنتی/ را بعد از یک دهه بخاطر بیاوری!!!
گاهی آدم ها از توانایی زیادشان است که رنج میبرند.
پسرک را ببوس و خودت را هم.
ارسال یک نظر